Fabuła

Od Bitwy o Hogwart minęły już ponad cztery lata. Świat czarodziejski pogodził się ze stratą wspaniałych czarodziejów i czarownic, którzy polegli w walce o swoje wartości. Do końca roku 1998 zamek został odbudowany na tyle, by mogły się tam znów odbywać lekcje. Niestety, czas poświęcony na naprawę zabudowań i wcześniejszy okres terroru wprowadzonego przez śmierciożerców odbiły się negatywnie na terminowym skończeniu nauki przez młodych czarodziejów i czarownice. Ci, którym udało się zaliczyć pierwszy semestr w roku szkolnym 1997/1998 zostali zaproszeni z powrotem do Hogwartu w lutym 1999 by w spokoju dokończyć naukę. Ci, którzy kierowani strachem zdecydowali się opuścić rok nauki, powrócili do szkoły dopiero we wrześniu 1999. Część młodych czarodziejów w obawie przed wojną skończyła swoją edukację w innych szkołach magii.

Od tego czasu Hogwart niemalże nie nosi już śladów rozgrywającego się tam kilka lat wcześniej piekła. Zniszczone meble i wyposażenie zostały wymienione na nowe, zawalone mury, Chatka Hagrida i boisko do gry w Quidditcha zostały odbudowane a kadra nauczycielska uzupełniona. Zamek jednak wzbogacił się o kilka sal – Pokój Pamięci, poświęcony wspomnieniom poległych, Salę Chwały, nie pozwalającą wymrzeć pamięci o bohaterach świata czarodziejskiego i Komnatę Spokoju, umieszczoną niebezpiecznie blisko dormitorium Domu Węża i mającą niezwykle kojący wpływ na jego mieszkańców.

Bitwa o Hogwart zupełnie odmieniła podejście do tradycyjnych wartości w czarodziejskim świecie. Po upadku Czarnego Pana, każdy przedstawiciel konserwatywnego, czystokrwistego rodu stał się podejrzanym. Nowy ład, oparty na rządach mugolaków i czarodziejów półkrwi, obdarł wiele rodzin z rodowych majątków i skazał najznamienitsze figury areny politycznej XX wieku na pobyt w Azkabanie. Ich dzieci, w większości uznane za niewinne i nieświadome poczynań rodziców, zostały wysłane na przymusowe zajęcia reedukacyjne, podczas których rząd starał się wyplenić z nich tradycyjne wartości i przekonanie o supremacji rodów czystej krwi.

Wyszydzanie mugolaków czy używanie słowa „szlama” zostało jeszcze mocniej zepchnięte na margines społeczeństwa. Większość sklepów na ulicy Śmiertelnego Nokturnu została zamknięta a osoby z nimi związane musiały zmierzyć się z długimi przesłuchaniami. Po długich miesiącach intensywnej łapanki, świat czarodziejski odetchnął w końcu z ulgą, przekonany, że wszyscy poplecznicy Czarnego Pana zostali osadzeni. Nazwiska takie jak Lestrange, Rosier, Crouch, Crabe, Goyle, Nott czy Carrow zamiast wzbudzać szacunek, zaczęły jednoznacznie kojarzyć się ze zbrodniarzami wojennymi. Inne, takie jak Longbottom, Weasley, Potter, Avery, Malfoy, czy Mulciber obrosły w chwałę, dzięki pomocy członków wspomnianych rodów w obaleniu rządów Czarnego Pana.

Ale…
No właśnie, czy aby na pewno?

Gdy jeden problem z czarnoksiężnikiem znikł, wskutek wojny czarodziejów pojawił się następny. Kodeks tajności został wielokrotnie naruszony, a zniszczenia dotknęły w dużej mierze mugolską część społeczeństwa. Rozwijające się technologie mugoli sprawiły, że czarodziejom coraz trudniej ukryć się w niemagicznym świecie. Po raz kolejny mugole pod szyldem Łowców Czarownic rozpoczęli swoje polowania. Ministerstwo zaostrza Kodeks Tajności i doradza czarodziejom unikanie kontaktów z mugolami, jak również przenoszenie się na czarodziejskie tereny Anglii i Szkocji. Odbudowywane od początku lat 90-tych Rosenhall, ukryte magiczne miasto w cieniu northumbryjskiej twierdzy Averych wreszcie zaczyna funkcjonować i zdaje się być ostatnim bastionem dla angielskich czarodziejów.

W 1998 roku Eva Lestrange odkryła szlak do Avalonu. Tajemniczej wyspy świątynnej Czarodziejki Nimue, Merlina i Morgany. Jak dotąd nikomu prócz niej nie udało się do niej dotrzeć. Wyspa stała się symbolem tradycyjnych wartości i odrodzenia starożytnej magii, a wieszczowie głoszą, że rozstąpi swoje mgły jedynie dla prawdziwych, oddanych magii czarodziejów. Rody czystej krwi szybko zaczęły sobie rościć prawa do opieki nad wyspą. W imię dawnych praw powstała tajna grupa Avalon, chcąca przywrócić chwałę czarodziejskiego Albionu pod rządami Oligarchii. Matthew Avery, dyrektor szpitala im. Św Mungo oraz Joseph Mulciber, Przewodniczący Wizengamotu, stali się czołowymi figurami trzeciej fali XXX. Działają w ukryciu, starając się odbudować chwałę Nienaruszalnej Dwudziestki Ósemki oraz ożywić rządy dawnych Oligarchów. Chcą odzyskać utracone ziemie i tytuły dla swoich przyjaciół i krewnych, uwolnić osadzonych i przywrócić wolność praktyk magicznych, oddając Starożytnej i Czarnej Magii zaszczytne miejsce najpotężniejszej ze sztuk. Wierzą, że siła magii najstarszych z rodów jest jedynym porządkiem, jaki powinien rządzić światem czarodziejów, by nie narazić go na upadek i klęskę.

Wtedy też, w 1980 roku postanowił odbudować na swoich rozległych ziemiach miasteczko skupione wokół starożytnej świątyni Morrigan. Ruiny świątyni i kilku innych obiektów stały się dla niego inspiracją. Silne miejsce mocy idealnie nadawało się do założenia czarodziejskiej osady. Jego ambicje nie zatrzymały się jednak na wzniesieniu kilku domostw. Nie chciał zbudować malej wioski jak Hogsmeade. Pragnął wznieść miasto podobne wielkim mugolskim miastom. Miejsce, w którym czarodzieje mogliby mieszkać i odciąć się od świata mugoli, bez ukrywania swoich talentów. Avery zebrał co bardziej konserwatywne rody nienaruszalnej dwudziestki ósemki oraz kilka innych majętnych rodów i wspólnie zaczęli inwestować w ów zdawałoby się nieosiągalny cel. Rosenhall. Postanowił nazwać miasto nazwą swojej rodowej siedziby - Doliny Róż. Pod herbem białej róży na błękitnym tle pragnął zgromadzić wszystkich czarodziejów wiernych magii i tradycji ich społeczności. stowarzyszenie założycieli, na którego stanął szczycie, nazwał Avalon. Do Avalonu jako główni inwestorzy przystąpili: Lucjusz Malfoy, Joseph Mulciber, Eva Lestrange, Cygnus Black, Valentin Rosier, Robert Greengrass, William Fawley i Samuel Selwyn. Stworzyli oni nie tylko radę miasta ale i tajne stowarzyszenie, które wspierało czarodziejską tradycję i zmierzało do przejęcia kontroli nad czarodziejskim światem i oddzieleniem go od świata mugoli tak jak niegdyś Avalon zniknął za zasłoną mgieł, zabierając swoją moc. Eva Lestrange poprzysięgła poświęcić się odnalezieniu legendarnej wyspy. Przez następnych dwadzieścia lat miasto rosło w oczach, stając się symbolem potęgi rodów dawnej oligarchii.

Wkrótce jednak pojawiły się inne zagrożenia niż czarodziejskie wojny z Voldemortem. Pokłosiem II wojny czarodziejów stały się naruszenia Kodeksu Tajności. Nie wszystkie ślady udało się amnezjatorom zatrzeć. Nowy wróg stanął u bram czarodziejskiego świata. Łowcy Czarownic. Mugole zaczęli polować na czarodziejów, a rozwijająca sie technologia pozwalała im coraz lepiej znajdować ich siedziby i miejsca w których często się pojawiali. Doszło do kilku masowych pogromów czarodziejów na przestrzeni czterech lat po II wojnie czarodziejów. Ostatni i najgorszy pogrom - doszczętne spalenie Szpitala im. św. Mungo, sprawił że magiczne społeczeństwo przestało czuć się bezpiecznie. Placówkę przeniesiono do Rosenhall, a miasto po wielu latach budowy zaczęło wreszcie przyjmować mieszkańców. Ponad sto tysięcy czarodziejów zamieszkało w Dolinie Róż. Rosnąca panika sprawiła, że społeczeństwo bardzo mocno odcięło się od mugoli, porzucając swoje dawne domy, a nawet rodziny. W mieście był zakaz przebywania osób niemagicznych, silne bariery nie przepuszczały nikogo, w kogo żyłach nie płynęła magiczna krew. Dolinę Róż pokryły mgły, jak niegdyś spowiły one wody opływające wyspę Avalon.

- Styczeń - Zakończenie prac budowlanych przy odbudowaniu starożytnego magicznego miasta Rosenhall. Rozpoczęcie prac wykończeniowych przy wspólnej inwestycji rodów czystej krwi.
- Czerwiec - Atak na Ministerstwo Magii

- Czerwiec - Atak na Hogwart. Zdobycie zamku przez Śmierciożerców. Śmierć Albusa Dumbledore'a.
- Wrzesień - Severus Snape zostaje dyrektorem Hogwartu. Część uczniów przenosi się do innych szkół magii, by kontynuować edukację.

- Maj - Bitwa o Hogwart. Zwycięstwo Zakonu Feniksa. Śmierć Lorda Voldemorta.
- Lipiec - Rozpoczęcie odbudowy Hogwartu.
- Sierpień - Procesy Śmierciożerców. Ułaskawienie dla Malfoyów. Przyznanie Orderu Merlina pierwszej klasy dla Złotej Trójcy.
- Wrzesień - Odkrycie szlaku na ukrytą wyspę Avalon przez Niewymowną Evę Lestrange.
- Październik - I pogrom czarodziejów - Atak Łowców Czarownic w Londynie.

- Styczeń - II Pogrom Czarodziejów - Atak Łowców Czarownic w Dziurawym Kotle.

- Wrzesień -  Zakończenie odbudowy zamku Hogwart i ponowne otwarcie zamku dla uczniów.
- Wrzesień - III Pogrom Czarodziejów - Atak Łowców Czarownic na Dworcu w Londynie.
- Listopad - Masowa migracja czarodziejów do magicznego miasta Rosenhall.
- Grudzień - Rozpoczęcie budowy murów dla twierdzy Hogwart.

- Marzec -  Zaostrzenie Kodeksu Tajności przez Ministerstwo Magii.
- Lipiec - Zakończenie prac wykończeniowych w Rosenhall.
- Wrzesień - Otwarcie Magicznej Akademii Nauk w Rosenhall.

Luty - IV Pogrom Czarodziejów - Atak Łowców Czarownic na Szpital im. Św. Mungo w Londynie. Doszczętne spalenie szpitala i przeniesienie placówki do Rosenhall. Powstanie Szpitala im. Florence Nightingale.